पुण्याची सवय झाली!
पुणेग्रामी राहण्याचे सौभाग्य (सौभाग्य म्हणा वा दुर्भाग्य, Everything is relative!) एक वर्षच होते. त्याकाळात आलेले अनुभव*, शिवाय इतर ऐकीव, वाचीव (असा काही शब्द आहे का?) गाळीव माहिती, थोडी अतिशयोक्ती आणि थोडा कल्पनाविलास यांच्या साहाय्याने समस्त पुणेकर वाचकांची क्षमा मागून ही रचना सादर करत आहे. या रचनेकडे केवळ विनोद म्हणून पाहावे ही नम्र विनंती.
पुण्याची सवय झाली!
जे खरे ते लपवण्याची सवय झाली,
या तुझ्या शहरी, जिण्याची सवय झाली!
पुस्तके ना वाचली, ना वृत्तपत्रे
रोज 'पाट्या' वाचण्याची सवय झाली
हो! मलाही लागले पाणी पुण्याचे
काय सांगू? भांडण्याची सवय झाली
कीस शब्दांचाच नुसता पाडताना
मूळ मुद्दा चुकवण्याची सवय झाली
भांडल्याविन जात नाही दिवस माझा
वाटते आता पुण्याची सवय झाली
शशांक
प्रेरणा - गज़ल
* पीएमटीचा अनुभव इथे वाचा.
This was first published on www.manogat.com and can be seen here
.
5 Comments:
Chaan ahe kavita. Me Puneri asunsudha (kinva Puneri ahe mhanunach).. khuup avadli
धन्यवाद राहूलराव, अहो पुणेकरांच्या रसिकतेवर विश्वास आहे म्हणूनच असे लिहू शकतो.
प्रतिसादाबद्दल धन्यवाद!
CHAN LIHLE AHES !
Josho Sir..eakdam zakas..keep it up.. DD
कीस शब्दांचाच नुसता पाडताना
मूळ मुद्दा चुकवण्याची सवय झाली
ळै भारी
Post a Comment
<< Home