इशारे
प्रेयसीच्या आईच्या कडक पहाऱ्यात लपूनछपून प्रेम करणाऱ्या प्रियकराचे मनोगत.
इशारे
खुणांखुणांनी करू इशारे नकोच बोलू
तिला कळवतील लोक सारे नकोच बोलू
जसा निघे सर्प उंदराला गिळावयाला
कशास आली बया इथे ही मरावयाला
कितीक पाण्यात पाहणारे नकोच बोलू
किती खडे जागते पहारे नकोच बोलू
कधी नव्हे तो निवांत एकांत लाभताना
सखे मनीचे तुझ्यासवे गूज बोलताना
चहूकडे कान ऐकणारे नकोच बोलू
चुगलखोर हे छचोर सारे नकोच बोलू
कधी वाटते कुठे नसावा तिचा सुगावा
तुझ्या नि माझ्या भेटीचा तो सुयोग यावा
नको नको रिस्क घ्यावयाला! नकोच बोलू
खुणांखुणांनी करू इशारे नकोच बोलू
प्रेरणा - वैभव जोशी यांची इशारे ही अप्रतिम कविता.
मनोगत.कॉम वर प्रकाशित झालेली कविता इथे पाहा.
.
2 Comments:
छान आहेत दोन्हीही कविता. कवितेची चालसुद्धा चांगली आहे.
धन्यवाद मिलिंद!
शशांक
Post a Comment
<< Home